Είναι ξεκάθαρα η ταινία για την οποία πρέπει να μιλήσεις αυτή την περίοδο αλλά το πιο σημαντικό που ενδιαφέρει την πλειοψηφία του κοινού είναι αν το Evil Dead μετά τα όσα ακούστηκαν αξίζει την προσοχή μας. Μπορώ να πω με σιγουριά πως πρόκειται για μία μεγάλη επιτυχία που εντυπωσιάζει στο μεγαλύτερο μέρος της και ανανεώνει ένα κάπως κουρασμένο αγαπημένο κινηματογραφικό είδος.
Όπως ανέφερα πριν η ταινία ξεκινάει με 5 νεαρούς που επισκέπτονται ένα σπίτι στο δάσος. Στις περισσότερες ταινίες τους βλέπουμε να πηγαίνουν εκεί για διασκέδαση, σεξ και άλλα τέτοια, στην περίπτωση του Evil Dead όμως το κλίμα από την αρχή είναι πιο σκοτεινό αφού η κεντρική ηρωίδα Μία, που αντικαθιστά τον αγαπημένο όλων Ash, βρίσκεται εκεί για να ξεπεράσει με τη βοήθεια του αδερφού και φίλων της το σοβαρό πρόβλημα που έχει με τα ναρκωτικά. Εκεί οι νεαροί θα έρθουν σε επαφή με το γνωστό βιβλίο των νεκρών και θα ελευθερώσουν ένα δαίμονα. Το σενάριο, η κεντρική ιδέα και οι χαρακτήρες στις περισσότερες ταινίες του είδους τοποθετούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετούν τις τρομακτικές σκηνές. Η αλήθεια όμως είναι πως το σενάριο των Fede Alvarez και Rodo Sayagues είναι κάπως πιο προσεγμένο και καταφέρνει να απαντήσει σε συνήθη ερωτήματα του τύπου γιατί δεν σηκώνονται να φύγουν και αμφισβητούν τις ενέργειες των πρωταγωνιστών.
Ο Fede Alvarez, που έχει δηλώσει πως το πρώτο Evil Dead ήταν η πιο τρομακτική ταινία που είδε μεγαλώνοντας, σέβεται το περιεχόμενο και την ιστορία που δημιούργησε ο Sam Raimi πριν παραπάνω από 30 χρόνια και τα εμπλουτίζει με καινούργια πράγματα όπως την εξαιρετική εισαγωγική σκηνή και διαφορετικούς χαρακτήρες. Επίσης υπάρχουν πολλά μικρά στοιχεία όπως T-shirt που φοράνε οι πρωταγωνιστές, ρολόγια στους τοίχους και το γνωστό φυλαχτό που θα θυμίσουν τις παλιές ταινίες στους φανατικούς θαυμαστές τους.
Παρότι πρόκειται για την πρώτη σκηνοθετική του δουλειά, ο Alvarez καταφέρνει να εντυπωσιάσει. Η ταινία αποκτά ένα ασταμάτητο ρυθμό και μεταξύ τρομακτικών και αηδιαστικών κυρίως σκηνών δεν αφήνει το θεατή να ηρεμήσει ούτε στιγμή. Ο Alvarez δεν πρέπει να κράτησε εκτός ταινίας καμία διεστραμμένη ιδέα που πέρασε από το μυαλό του και διαφοροποιείται δείχνοντας μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, αφήνοντας πολύ λίγα πράγματα στη φαντασία του θεατή. Έτσι δεν είμαι σίγουρος πως ακόμη και οι έμπειροι στο είδος θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν με ευκολία την ταινία που περιλαμβάνει δαίμονες, αλυσοπρίονα και άλλα πολλά. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί επίσης και το χαρακτηριστικό "Rami Cam", την εξαιρετική λήψη που καθιέρωσε πρώτος ο Sam Raimi, κατά την οποία βλέπουμε τα πάντα από την οπτική του δαίμονα. Υπάρχουν βέβαια στιγμές όπου χάνεσαι μέσα στη δράση και δεν είσαι σίγουρος τι πραγματικά συμβαίνει αλλά σε καμία περίπτωση δεν χαλάνε την πολύ καλή εικόνα που έχεις φεύγοντας.
Οι συγκρίσεις με την original ταινία είναι μάλλον άσκοπες, η βασική όμως διαφορά που υπάρχει βρίσκεται στο μπάτζετ. Στο καινούργιο Evil Dead ο προυπολογισμός είναι σχετικά μεγάλος για το είδος και επέτρεψε το casting πιο έμπειρων ηθοποιών, που είμαι σίγουρος πως υπέφεραν στα γυρίσματα, μεταξύ των οποίων και η Jane Levy που δίνει μία εξαιρετική ερμηνεία στο ρόλο της Μία. Επίσης καλλιτεχνικά μέρη όπως φωτογραφία και οπτικά εφέ είναι πιο επαγγελματικά και δίνουν ένα πολύ όμορφο αισθητικά αποτέλεσμα. Και μιλώντας για τα οπτικά εφέ, το γεγονός πως η παραγωγή και ο σκηνοθέτης αποφάσισαν να μην χρησιμοποιήσουν καθόλου cgi λειτούργησε μόνο θετικά κρίνοντας από το τελικό αποτέλεσμα και έδωσε την αίσθηση old school σε μία ταινία που ξεκάθαρα κοιτάει το μέλλον των ταινιών τρόμου. Διαφοροποιείται επίσης από τα γεμάτα cgi remake κλασικών ταινιών του είδους που έχουν απογοητεύσει τους θαυμαστές τους.
Τελικά παρότι δεν είναι πάντα τρομακτικό και το χιούμορ λείπει σε αρκετά σημεία, το καινούργιο Evil Dead είναι γεμάτο βία, διεστραμμένες αιματοβαμμένες σκηνές και ρεαλιστικά εφέ. Σέβεται την original ταινία του Raimi και με τον Fede Alvarez σε σκηνοθεσία-σενάριο προσπαθεί έξυπνα και θαρραλέα να δημιουργήσει κάτι καινούργιο. Πρόκειται για μία πολύ δυνατή και έντονη ταινία που νιώθει φρέσκια και κλασική μέχρι την κορυφαία τελευταία σκηνή που δεν νομίζω να ξεχάσει κάποιος θεατής, δείχνει τον τρόπο που γίνεται σωστά ένα remake και πηγαίνει πιο μακριά από οποιαδήποτε άλλη mainstream ταινία. Δίνει επίσης μία εξαιρετική κινηματογραφική εμπειρία και την ευκαιρία να γελάσεις, αηδιάσεις και τρομάξεις με την παρέα σου και να ξαναδείς ένα groovy χαρακτήρα μετά τους τίτλους τέλους. Σίγουρα τοποθετείται στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες τρόμου της χρονιάς.
Βαθμολογία: 4/5
No comments:
Post a Comment