Περνάμε στο Oblivion που βασίζεται σε μία σύντομη ιστορία που έγραψε ο σκηνοθέτης το 2005, πριν ακόμα αρχίσει να σκηνοθετεί μεγάλες ταινίες για τα studio. Κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι ο Jack, ο μόνος άνθρωπος μαζί με τη συνεργάτιδα του Victoria στη γη, η οποία έχει εγκαταλειφθεί πλήρως μετά από την εισβολή εξωγήινων. 60 χρόνια μετά τον κερδισμένο από τους ανθρώπους πόλεμο η γη έχει καταστραφεί και ο Jack βρίσκεται σε αυτή για να τη συντηρήσει. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που θα έρθει σε επαφή με ένα κατεστραμμένο διαστημόπλοιο του οποίου το περιεχόμενο θα κάνει τον Jack να αμφισβητήσει όλα όσα πιστεύει.
Φιλόδοξη ιστορία που όπως όλες οι καλές ταινίες επιστημονικές φαντασίας κάνει ερωτήσεις που αφορούν το τι πραγματικά μας κάνει ανθρώπους και μεταφέρει το κοινό σε ένα διαφορετικό, μαγευτικό κόσμο. Ο Kasinski δεν πίστευε πως η ταινία θα αποκτούσε αυτό το τεράστιο μπάτζετ των 120 εκατομμυρίων, έτσι βασίστηκε περισσότερο σε λίγους χαρακτήρες γράφοντας την ιστορία και περισσότερο στο Jack που ξοδεύει μεγάλος μέρος του πρώτου μισού της ταινίας τριγυρνώντας στα μαγευτικά και υπνωτικά τοπία της Ισλανδίας. Τα πάντα άλλαξαν βέβαια όταν ο Tom Cruise έδειξε ενδιαφέρον για την ιστορία και η ταινία ξαφνικά έγινε blockbuster που θα ξεκινήσει την καλοκαιρινή σεζόν τον Απρίλιο και έφυγε από την Disney που ήθελε μία PG εκδοχή και πήγε στη Universal.
Έχουμε ακούσει πολλές απόψεις που υποστηρίζουν πως η ταινία περιέχει στοιχεία που έχουμε δει σε κλασικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας και άλλες νεώτερες όπως τα Moon, Wall-e και I Am Legend. Συμφωνώ πως υπάρχουν αναφορές και στοιχεία που έχουν παρθεί περισσότερο από ταινίες επιστημονικής φαντασίας των 60s και των 70s όπως τα 2001, Omega Man, Blade Runner και Solaris αλλά νομίζω λειτουργούν περισσότερο ως φόρος τιμής και υπενθύμιση αυτών των αγαπημένων ταινιών στους φίλους της επιστημονικής φαντασίας.
Στο πρώτο μισό ακολουθούμε τον Jack και βλέπουμε την αγάπη που έχει για τη Γη. Η συνεργάτιδα του Victoria, που υποδύεται εξαιρετικά η Andrea Riseborough, βρίσκεται στο άλλο άκρο και θέλει να τελειώσει την αποστολή της και να φύγει. Στο δεύτερο μισό μπαίνουν οι πολλές ανατροπές, η δράση και το love story, για τα οποία φυσικά δεν θα μιλήσω. Η ταινία σε κανένα σημείο δεν με εξέπληξε όσον αφορά την ιστορία της, αν και με τη δεύτερη προβολή όλα κυλούσαν πιο όμορφα, αλλά ομολογώ πως τα μέρη της που ήταν πιο καινούργια και πρωτότυπα, όπως για παράδειγμα η αναπάντεχη ιστορία αγάπης μεταξύ του Jack και της Julia (Olga Kurylenko) που κουβαλά συναισθηματικά την ταινία ή η περιγραφή ενός αγώνα football σε ένα γήπεδο που τώρα είναι ερείπιο είναι και αυτές που αποδόθηκαν καλύτερα και θα θυμάσαι βγαίνοντας από την αίθουσα. Ερμηνευτικά ο Tom Cruise, ο παρεξηγημένος ειδικά στη χώρα μας και μεγαλύτερος ίσως σταρ των τελευταίων χρόνων, είναι πολύ καλός και ως συνήθως δεν απογοητεύει, ενώ με το φινάλε κρατάει και την ατάκα της ταινίας. Το καστ περιλαμβάνει εκτός από αυτούς που ανέφερα και τους Morgan Freeman, Melissa Leo και Nikolaj Coster-Waldau.
Η ομάδα πίσω από το Tron Legacy επιστρέφει και κάνει για ακόμη μία φορά το θαύμα της. Πολλές ταινίες δείχνουν όμορφες και το θεωρούμε πλέον δεδομένο αλλά αξίζει να δώσουμε λίγο μεγαλύτερη προσοχή στα πλάνα που τράβηξε η κάμερα του βραβευμένου με όσκαρ για το περσινό Life of Pi Claudio Miranda. Δεν υπάρχει 3d, ούτε το σκοτάδι που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στις ταινίες της επιστημονικής φαντασίας.Τα περισσότερα τοπία που βλέπουμε στην οθόνη είναι αληθινά αφού οι δημιουργοί απέφυγαν τη χρήση green screen στο μεγαλύτερο μέρος. Τα πλάνα αυτά είναι που τελικά μαγεύουν πραγματικά το θεατή και τον παίρνουν σε ένα άλλο κόσμο. Εκθαμβωτικό και τέλεια σχεδιασμένο είναι και το σπίτι του Jack που βρίσκεται χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος και έχει θέα τα σύννεφα. Ο σκηνοθέτης τράβηξε για ώρες πλάνα από ηφαίστεια και μέσα από προβολείς τα έβαλε μέσα στα γυρίσματα και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Δυστυχώς δεν θα δούμε την ταινία σε VMax μιας και παίρνει μικρή διανομή στη χώρα μας και θα προβληθεί μόνο σε μερικές αίθουσες στην Αθήνα.. Δεν πειράζει! Όπως και με το Tron Legacy θα την ξαναδούμε σε bluray.
Τελικά ως μεγάλος fan των ταινιών επιστημονικής φαντασίας δεν μπορώ παρά να θαυμάσω το Oblivion για την ταινία που είναι αλλά και τα όσα αντιπροσωπεύει. Original ιδέα, με εμφανής επιρροές όπως ανέφερα που χωρίς 3d παρουσιάζει ένα κόσμο και μία ιστορία που είναι πανέμορφη και έχει πολύ ενδιαφέρον. Ίσως όχι τόσο mindblowing όσο θα ήθελε να είναι ο σκηνοθέτης, η ταινία είναι μία πολύ καλή πρόταση για επίσκεψη στον κινηματογράφο που ανεβαίνει ένα επίπεδο εξαιτίας της μουσικής των M83 που συνθέτουν το καλύτερο φετινό soundtrack. Βλέπουμε επίσης πόσο όμορφα δένουν τα ειδικά εφέ με τα πραγματικά τοπία και τις ιστορίες που επικεντρώνονται στους ανθρώπους. Ο Joseph Kοsinski αναδεικνύεται ως ένας από τους λίγους πλέον σκηνοθέτες επιστημονικής φαντασίας έχοντας δώσει ως ένας νεότερος και πιο στουντιακός Ridley Scott δύο από τις πιο όμορφες ταινίες του είδους τα τελευταία χρόνια.
Βαθμολογία 5/5
No comments:
Post a Comment