Το Con Air κυκλοφόρησε το 1997 και είναι η πρώτη ταινία που ανέλαβε ο παραγωγός Jerry Bruckheimer μετά το θάνατο του συνεργάτη του Don Simpson. Πρόκειται για μία χαρακτηριστική για την εποχή εκείνη ταινία δράσης που υποψιάζομαι δεν θα μπορούσε να γυριστεί σήμερα. Το Con Air παρουσιάζει υπερβολικά σκηνικά, αμέτρητα one liners και μαζεύει αρκετούς indie ηθοποιούς και τους τοποθετεί στην καρδιά της δράσης.
Ο Nic Cage σε μεγάλη φόρμα, μετά τα Leaving Las Vegas και The Rock, πρωταγωνιστεί ως Cameron Poe. Ο Poe είναι ένας στρατιώτης που στην προσπάθειά του να προστατέψει τη γυναίκα του, δολοφονεί έναν άνθρωπο και πηγαίνει στη φυλακή. Μετά από ένα γρήγορο montage 8 χρόνων, όπου ακούμε και για πρώτη φορά την προφορά που χρησιμοποιεί ο Cage, έρχεται η μέρα που ο Poe θα επιστρέψει στην οικογένειά του. Όταν όμως στο δρόμο της επιστροφής τοποθετείται στο αεροπλάνο με μερικούς από τους μεγαλύτερους εγκληματίες της χώρας, των οποίων αρχηγός είναι ο Cyrus the Virus, ο Poe δεν μπορεί να φανταστεί πως οι φυλακισμένοι σκοπεύουν να δραπετεύσουν και να πάρουν τον έλεγχο του αεροπλάνου.
Οι μεγάλες R rated ταινίες δράσης μεταφέρθηκαν στα μέσα των 90s από το Hong Kong και σκηνοθέτες όπως ο John Woo στην Αμερική. Εκεί ο παραγωγός Jerry Bruckheimer, πριν ακόμα πάει στην Disney και τώρα πάλι πίσω στην Paramount, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα σεναριακά μοτίβα όσον αφορά τους κεντρικούς χαρακτήρες και μεγάλες ιδέες για σκηνές δράσης συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως ο Tony Scott και ο Michael Bay και έδωσε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες της περιόδου. Το Con Air ήταν η πρώτη ταινία της οποίας ανέλαβε την παραγωγή μετά το θάνατο του συνεργάτη του Don Simpson και εμπιστεύεται εδώ για ακόμα μία φορά ένα σκηνοθέτη που έρχεται από το χώρο της διαφήμισης. Ο Simon West μπορεί να μην έχει το μάτι για τα πανέμορφα πλάνα των Scott και Bay - κάτι που δεν έχουν πολλοί σκηνοθέτες - καταφέρνει όμως με επιτυχία να χωρέσει υπερβολικά σκηνικά σε μία απλή στο χαρτί ιστορία. Έχοντας δίπλα του τον Bruckheimer, που ξέρει καλύτερα από όλους τη συνταγή για ένα διασκεδαστικό καλοκαιρινό blockbuster, προσφέρει με το Con Air, που συγκεντρώνει μέχρι και σήμερα θαυμαστές, μεγάλες δόσεις γέλιου.
Η αλήθεια είναι πως η ταινία μάλλον δεν θα προσελκύσει εκείνους που δεν θα βρουν την κωμωδία. Οι συντελεστές γνώριζαν την υπερβολή αυτού που προσπάθησαν να κάνουν και φρόντισαν να συμπεριλάβουν αρκετές χιουμοριστικές σκηνές που είναι δύσκολο να μην εκτιμήσεις. Πόσες φορές θα δεις σε κινηματογραφική ταινία τον βασικό κακό, που εδώ υποδύεται ο John Malkovitch, να απειλεί να πυροβολήσει ένα αρκουδάκι. Μέσα στην κωμωδία και τα υπερβολικά σκηνικά, ο λόγος που το Con Air λειτουργεί είναι το καστ του. Εδώ εισάγετε η ιδέα της χρησιμοποίησης σε μεγάλη παραγωγή, ηθοποιών που έρχονται από το χώρο του ανεξάρτητου κινηματογράφου. Μέχρι τότε η επιτυχία μεγάλων ταινιών σχετιζόταν με το όνομα του ηθοποιού (Harrison Ford, Sean Connery...) που είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. John Cusack, Ving Rhames, Danny Trejo και John Malkovich είναι μερικοί από τους ηθοποιούς που εμφανίζονται στο Con Air και σε αντίθεση με τους πιο ανθρώπινους χαρακτήρες που τους έχουμε συνηθίσει να υποδύονται, έχουν ρόλους που βασίζονται περισσότερο σε μία ατάκα ή κάποιο τατουάζ για να τους θυμόμαστε αργότερα στην ταινία. Πιο ακραίος όλων είναι ο χαρακτήρας του Steve Buscemi που ονομάζεται Garland Greene. Παρότι αγαπάμε τον ηθοποιό και έχεις τις στιγμές του στην ταινία, δεν υπάρχει λόγος που συμπεριλήφθηκε στην ταινία ο χαρακτήρας του, αφού δεν εξυπηρετεί σε κανένα σημείο την εξέλιξή ιστορίας. Τέλος έχουμε τον Nic Cage που είναι όπως πάντα απίστευτα watchable και τον βλέπουμε εδώ να αποφεύγει εκρήξεις, να πλακώνει κακούς και να προσφέρει απίστευτες φάτσες όπως αυτή. Καταφέρνει επίσης να συγκινήσει στις σκηνές με την οικογένεια του όπου ακούμε το How Do I Live Without You και απορούμε από ποια ταινία των late 80s το έφεραν οι δημιουργοί.
Στο Con Air μπορείς να βρεις ότι ζητάς από μία μεγάλη old school ταινία δράσης. Υπερβολικά σκηνικά, εκρήξεις και αμέτρητα one liners που βγάζουν μέχρι και σήμερα πολύ γέλιο. Έχετε δει ποτέ αεροπλάνο να προσγειώνεται σε καζίνο του Las Vegas? Τώρα μπορείτε. Το Con Air είναι μία ταινία που δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να χρηματοδοτηθεί σήμερα εξαιτίας όλων των αφελειών του σεναρίου αλλά και του χιουμοριστικού τρόπου που παρουσιάζει σοβαρά συμβάντα. Η κορύφωση έρχεται φυσικά στους τίτλους τέλους όπου οι δολοφόνοι και βιαστές που βλέπαμε τόση ώρα στην οθόνη χαμογελάνε στην κάμερα υπό τους ήχους του Sweet Home Alabama. Action junkies μπορούν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν μία από τις πιο αστείες και διασκεδαστικές ταινίες εκείνης της δεκαετίας που δεν έχει χάσει ίχνος από τη γοητεία της.
No comments:
Post a Comment