Το Side Effects διαφημίζεται ως μία ταινία που προβάλλει τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η ανεξέλεγκτη χρήση χαπιών. Η Rooney Mara στην πρώτη ταινία της μετά το Κορίτσι με το Τατουάζ είναι η Emily Taylor. Μία νεαρή γυναίκα που ζει μόνη της μέχρι τη στιγμή που ο άντρας της, Martin (Channing Tatum) βγαίνει από τη φυλακή. Η Emily όμως που αντιμετώπιζε παλαιότερα πρόβλημα με κατάθλιψη, δεν περνάει καλά και έχει οικονομικές δυσκολίες. Αποφασίζει λοιπόν να χτυπήσει με το αυτοκίνητο της στον τοίχο. Επιβιώνει τελικά και αναλαμβάνει ο γιατρός Jonathan Banks (Jude Law) να την βοηθήσει. Ο γιατρός, που έχει τα δικά του οικονομικά προβλήματα, δεν καθυστερεί να της γράψει διάφορα χάπια που θα την βοηθήσουν να ξεπεράσει τα προβλήματά της. Στην ιστορία αναμιγνύεται και η Catherine Zeta-Jones ως η προηγούμενη ψυχίατρος της Emily.
Ποιες είναι οι παρενέργειες σε όλα αυτά? Που μπορείς να φτάσει ένα άτομο όταν παίρνει ανεξέλενκτα διαφορετικά χάπια. Μπορεί να υπάρχουν παρενέργειες στη συμπεριφορά του και ποια είναι η πιθανότητα να αποτελεί κίνδυνο για τον εαυτό του και τους άλλους?
Δεν αποκαλύπτω περισσότερα γιατί από το πρώτο 20λεπτο η ταινία παίρνει γρήγορους ρυθμούς και η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη. Μπορώ να πω πάντως πως οι παρενέργειες που έχουν τα φάρμακα, τουλάχιστον όπως παρουσιάζονται στην ταινία, περνάνε στο background και βρίσκουμε μπροστά μας το δυνατό και γεμάτο αποκαλύψεις σενάριο του Scott Z. Burns.
Ο σεναριογράφος δεν δουλεύει πρώτη φορά με τον Soderbergh, με τα Informant και Contagion και το επερχόμενο σίκουελ του Planet of the Apes να αποτελούν μερικούς από τους τίτλους του μέχρι τώρα. Με το Side Effects δημιουργεί ένα neo noir έργο με πολλές ανατροπές που οδηγούν τα συναισθήματα και τις σκέψεις του θεατή σε διαφορετικές κατευθύνσεις όσο περνάει η ώρα. Πολλές καταστάσεις που βλέπουμε είναι τραβηγμένες και υπερβολικές αλλά είναι δύσκολο να διαμαρτυρηθείς. Διασκεδάζεις και παρακολουθείς με αγωνία τα όσα συμβαίνουν.
Τα εύσημα πάνε κυρίως στον σκηνοθέτη Steven Soderbergh που για ακόμη μία φορά "γυρίζει" και μοντάρει την ταινία ως Peter Andrews και Mary Ann Bernard αντίστοιχα. Τα αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Οι σεκάνς διαρκούν λίγο περισσότερο από το κανονικό και σε συνδυασμό με την πανέμορφη φωτογραφία μας δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο τις καταστάσεις που βρίσκονται οι πρωταγωνιστές. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει και η μουσική του Thomas Newman. Μουσική και σκηνοθεσία μαζί δημιουργούν μία ονειρική ατμόσφαιρα που θυμάμαι να βλέπω στο Solaris.
Στις ερμηνείες όλοι έχουν κάτι να δώσουν. Ο πάντοτε αξιόπιστος Jude Law θα μπορούσε εύκολα να παρουσιάσει τον Dr. Jonathan Banks ως ένα χαρακτήρα-καρικατούρα που τρελαίνεται λόγω των καταστάσεων που μπλέκεται. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Η ερμηνεία του είναι ρεαλιστική και παίζει ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στο να πιστέψουμε το όλο εγχείρημα. Η Rooney Mara βγάζει το make up, τα σκουλαρίκια και όλα τα αξεσουάρ που είχε ως Λίζμπεθ Σαλάντερ και παίρνει ακόμη έναν απαιτητικό ρόλο, δυσκολεύοντας τους θεατές να αναγνωρίσουν το πως πραγματικά νιώθει ως Emily Taylor. Σε bitch mode είναι η Catherine Zeta-Jones που επιστρέφει σε πιο ενδιαφέροντες ρόλους μετά από χρόνια. Αρκετά καλοί σε μικρότερους ρόλους ο Channing Tatum, η Vinessa Shaw (την οποία αγαπώ από το Two Lovers) και η Ann Dowd, που οι περισσότεροι είδαμε πρώτη φορά στο σπάσιμο νεύρων που λέγεται Compliance.
Τελικά το Side Effects είναι ένα θρίλερ που έχει τις δικές του παρενέργειες. Ο θεατής παρασύρεται από το εκπληκτικό σενάριο και την απίστευτη κινηματογράφηση του Soderbergh και δημιουργείται μία σύγχυση βλέποντας τους χαρακτήρες να αποκαλύπτονται. Με editing,σκηνοθεσία,μουσική και φωτογραφία σε πλήρη αρμονία, έχουμε ένα αισθητικά όμορφο και sexy, γεμάτο ανατροπές θρίλερ που αποτελεί μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, και ας είμαστε στις αρχές του 2013.
Αν ο Soderbergh χρησιμοποιεί τη δικαιολογία της απόσυρσης για να αποκτά περισσότερη ενέργεια και να σκηνοθετεί τέτοιες ταινίες, τότε καλά κάνει. Αν πάλι όντως σκοπεύει να αποσυρθεί ελπίζω να είναι για μικρό διάστημα, γιατί στα 50 του αποδεικνύει και πάλι πως έχει πολλά να δώσει.
No comments:
Post a Comment